Ο Ησίοδος το τονίζει επανειλημμένα: Η Εκάτη είναι μονογενής. Σ’ αυτό έμοιαζε με την Περσεφόνη, την κυρά του Κάτω Κόσμου. Ήταν μια πραγματική Τιτανίδα ανάμεσα στους Τιτάνες, και ας μη λέγεται αυτό ποτέ εμφαντικά.
Εκτός όμως από τον Ησίοδο, πολλοί άλλοι είχαν γράψει γι’ αυτήν.
Λένε ότι ήταν θυγατέρα του Δία και της Ήρας. Άλλοι, ότι ήταν θυγατέρα του Δία και της Δήμητρας, κι άλλοι, ότι ήταν του Δία και της Φεραίας. Πολλοί πίστευαν ότι ήταν κόρη του Πέρσου και της Αστερίας.
Αυτοί που τη θεωρούν θυγατέρα του Δία και της Ήρας πιστεύουν ότι ανατράφηκε από τις Νύμφες. Όταν μεγάλωσε, έκλεψε το κιβώτιο της μητέρας της, που είχε τα επιτρίμματα του προσώπου, και τα έδωσε στην Ευρώπη, την ερωμένη του πατέρα της, Δία. Η Ήρα εξοργισμένη την καταδίωξε. Η Εκάτη κρύφτηκε κάτω από ένα νεκρό εκφερόμενο. Η Ήρα την καταράστηκε και έπαψε να την καταδιώκει. Η Εκάτη μολύνθηκε και ο Δίας παράγγειλε στους Κάβειρους να την καθαρίσουν. Αυτοί την κατέβασαν στον Άδη και την έλουσαν στην Αχερουσία Λίμνη. Έτσι εκαθάρθη και παρέμεινε έκτοτε στον Άδη ως πρύτανις των νεωτέρων θεοτήτων.
Όσοι τη θεωρούν θυγατέρα του Δία και της Δήμητρας, πιστεύουν ότι την έστειλε η Δήμητρα να βρει την αδελφή της, Περσεφόνη. Η Εκάτη πηγαίνοντας στον Άδη έμεινε εκεί και ονομάστηκε Άρτεμις Φύλαξ, Δαδούχος, Φωσφόρος και Χθονία.
Αυτοί που πιστεύουν ότι είναι θυγατέρα του Δία και της Φεραίας, λένε ότι η μητέρα της τη γέννησε μυστικά και την έριξε σ’ ένα τρίστρατο. Εκεί τη βρήκαν οι ποιμένες του Φέρητος, την κράτησαν και την ανάθρεψαν. Γι’ αυτό το λόγο αφιερώθηκαν στην Εκάτη τα τρίστρατα.
Όσοι τη θεωρούν θυγατέρα του Πέρσου και της Αστερίας, διηγούνται ότι η Αστερία ήταν έγκυος από τον Δία όταν παντρεύτηκε τον Πέρση. Γεννήθηκε η Εκάτη και όλοι πίστεψαν ότι ήταν παιδί του Πέρση.
Επειδή συμμάχησε η Εκάτη με τον Δία, κατά των Τιτάνων, ο Δίας την τίμησε να έχει εξουσία στον ουρανό, στη γη, στη θάλασσα και στον Άδη. Και αυτοί που την επικαλούνται να λαβαίνουν ό,τι κι αν της ζητήσουν. Τη θεωρούσαν Εκάτη, Σελήνη, Άρτεμη και Περσεφόνη. Σελήνη την ονόμαζαν στον Ουρανό, Άρτεμη στη Γη, Εκάτη και Περσεφόνη στον Άδη. Πίστευαν ότι στον Άδη ήταν προστάτις των νεκρών εκείνων, των οποίων τα σώματα έμεναν άταφα, και παρέμεναν εκατό χρόνια έξω από τον Άδη. Ήταν όμως και πομπός ονείρων και φαντασμάτων αγρίων, τρομακτικών, τα οποία ονόμαζαν Εκαταία.
Στη γη ήταν προστάτις πάντων των ανθρωπίνων πραγμάτων, ειδικότερα μάλιστα της μαγείας, φύλακας των σπιτιών και γι’ αυτό τοποθετούσαν το άγαλμά της στις θύρες. Όταν θυσίαζαν σε κάποιο θεό, πρώτα θυσίαζαν στην Εκάτη για να γίνει μεσίτρα. Την παρουσίαζαν τρικέφαλη. Το δεξί της κεφάλι ήταν σκύλου, το αριστερό ίππου και το μεσαίο αγριόχοιρου, φανερώνοντας έτσι την τριπλή δύναμή της που είχε στον Ουρανό, στη Γη και στον ΄Αδη. Άλλοτε πάλι τη βλέπουμε με τρία πρόσωπα και έξι χέρια, να βαστάει κλειδιά, καλάθια και λαμπάδες, στο ένα κεφάλι να έχει ημισέληνο, στο άλλο καπέλο και στο τρίτο, στεφάνι από δάφνη. Άλλοτε πάλι την παρουσίαζαν στη γυναικεία της μορφή, στεφανωμένη με κλαδιά βελανιδιάς, μαυροντυμένη, να κρατά στο χέρι ραβδί, σημείο μαγείας, και να ακολουθείται από σκυλιά, που φανέρωνε προστασία των οίκων.
Λένε ότι ο Πέρσης και ο Αιήτης ήταν αδέλφια και γιοι του Ήλιου. Βασίλεψαν ο μεν Αιήτης στην Κολχίδα και μέχρι τη Μαιώτιδα Λίμνη, ο δε Πέρσης στην Ταυρική Χερσόνησο. Ο Πέρσης παντρεύτηκε την Αστερία και απέκτησαν την Εκάτη, η οποία έγινε κυνηγός, αλλά απάνθρωπη κυνηγός. Όταν δεν έβρισκε θηρία, σκότωνε ανθρώπους. Ζώντας στο δάσος παρατηρούσε τις ενέργειες των φυτών και έφτιαχνε θανάσιμα φάρμακα. Με αυτά φαρμάκωσε τον πατέρα της και του πήρε το βασίλειο. Παντρεύτηκε το θείο της Αιήτη και γέννησε την Κίρκη, τη Μήδεια και τον Αιγιαλέα. Ονομάσθηκε θεά της μαγείας επειδή γνώριζε καλά τα φαρμακευτικά βότανα.
Λατρευόταν σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, όπως στη Μίλητο, στην Έφεσσο, στη Σμύρνη, στην Άνδρο, στην Αίγινα, στο Άργος, στην Επίδαυρο, στον Πειραιά, στη Σαμοθράκη, στην Αθήνα, όπου έφερε το όνομα Καλλίστη.
Στην Άγρα οι Αθηναίοι κάθε χρόνο τελούσαν προς τιμή της γιορτή με πομπή, σε ανάμνηση της νίκης τους στον Μαραθώνα. Και στον Πειραιά, επίσης, έκαναν πομπή προς το λιμάνι της Ζέας.